In de herfst van 2021 verblijf ik in Parijs. Op uitnodiging van de Nederlandse ambassade werk ik daar aan een essay dat het gedachtegoed van W.F. Hermans naar onze tijd gaat brengen.
denken
Evaluatie coronabeleid
De Onderzoeksraad voor Veiligheid evalueert het coronabeleid van de Nederlandse regering.
Op hun verzoek schrijf ik een proeve van een gedeelte van hun eerste rapport.
Ik zoek een geschikte toon en adviseer ik over de organisatie van het schrijfwerk.
Orwells wanhopige tederheid
Het feilloze gevoel voor totalitaire trekjes en menselijke drijfveren maakt Orwells gebundelde essays nog altijd relevant, betoog ik in een recensie voor de Volkskrant.
Natuur in het antropoceen
Een deel van de natuur zal ons altijd onbekend blijven. Toch moeten we ons erom bekommeren, stelt filosoof Virginie Maris overtuigend. Júíst in het ‘antropoceen’. Ik recenseer haar boek voor de Volkskrant.
De mens als toneelspeler
Hoe beter je het ‘zelf’ onder de loep neemt, hoe meer dat zelf lijkt op te lossen. Dat blijkt uit neurofilosofisch onderzoek. En, verrassend genoeg, ook uit het werk van socioloog Erving Goffman. Ik schrijf erover voor Filosofie Magazine.
De mens als toneelspeler
Festival van het bestuur
Moeten we onze democratie stuken of verbouwen?, is de vraag aan mijn ronde tafel tijdens het Festival van het Bestuur.
Stuken, zeg ik. Want een democratie zal nooit ideaal worden. Het is de kunst daarmee te leven.